THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

October 8, 2007

Φοιτητική Ζωή


Με αφορμή τον ερχομό μου στην Καβάλα, απλά συνηδειτοποίησα για μια ακόμη φορά πόσο σημαντικός σταθμός είναι στη ζωή ενός ατόμου τα φοιτητικά χρόνια σε μια άλλη πόλη. Είναι μία εμπειρία τουλάχιστον μοναδική, μια αιτία που γεννάει ασταμάτητες, δυνατές και συναρπαστικές εμπειρίες για όποιον έχει ζήσει κάπως έτσι τα πρώτα χρόνια της 2ης δεκαετίας της ζωής του. Πέρα από το απίθανο βίωμα της ανεξαρτησίας του να μένεις μόνος σου, είναι απίστευτο το πόσο κοινωνικοποιείσαι και δένεσαι με τους ανθρώπους. Ένα φαινόμενο που βέβαια παρατηρείται κυρίως στην επαρχία, εκεί που ο συνομίληκός σου δεν είναι απλά ένας συμφοιτητής, είναι φίλος, είναι συγκάτοικος, είναι ο άνθρωπος που είσαι όλη μέρα μαζί. Αυτός που θα μοιραστείς το φαγητό σου, που θα κοιμηθεί σπίτι σου, που θα σου δανείσει λεφτά όταν ξεμείνεις, που θα μεθύσετε μαζί, θα διαβάσετε μαζί, θα νευριάσεις επειδή σου γκρέμισε το σπίτι... Είναι ένα σωρό μαγικά πράγματα που όλοι εμείς που σπουδάζουμε σπίτι μας απλά δε θα νοιώσουμε ποτέ. Θαυμάζω αυτά τα παιδιά που το ζουν και το απολαμβάνουν κάθε στιγμή και έχουν κάνει ίσως φίλους ζωής μέσα από αυτό. Γιατί η παρέα σου εκεί είναι η μαμά σου, ο μπαμπάς σου, ο κολλητός σου, η αδελφή σου, η παρέα σου... Είναι κάτι παραπάνω. Ότι κι αν γίνει , ακόμη κι αν δεν τον ξαναδείς γιατί μένει στην άλλη άκρη της Ελλάδας, δε θα τον ξεχάσεις ποτέ. Θα είναι από τις πιο γλυκές αναμνήσεις στο ημερολόγιο του μυαλού και της ψυχής σου.
Ακόμη κι αν η πόλη δεν είναι το μεγάλο αστικό κέντρο που μεγάλωσες, δεν έχει τις άπειρες επιλογές, και τα μεγάλα και glamorous clubs ούτε το village με τις 20 αίθουσες, αυτοί είναι ευτυχισμένοι γιατί θα βγούν ίσως στο μοναδικό μαγαζί της πόλης κάθε βράδυ, ακούγωντας την ίδια μουσική και πάλι θα ζήσουν ένα από τα καλύτερα βράδια της ζωής τους... γιατί απλά θα είναι άλλο ένα μικρό κομματάκι από τη φοιτητική τους ζωή..

Κλείνωντας, το μόνο που έχω να πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τέλεια φιλοξενία σου Mickey μου! Μια υπέροχη παρέα, ένα μπουκέτο φανταστικά παιδιά και μια ξεχωριστή βδομάδα από τη ζωή μου.. Συνεχίστε να περνάτε καλά... Ελπίζω σύντομα να βρεθούμε όλοι μαζί εκεί πάνω!!!

3 from you:

dio.. said...

..πολυ ωραιο κειμενο!!φανταζομαι πως περασες πολυ ομορφα εκει κ μελαγχολησες αρκετα τωρα που γυρισες...!!!μεχρι να ξαναφυγεις βεβαια κ ειμαι σιγουρος πως κ παλι κατι ετοιμαζεις!!!
οσο για την δικια σου φοιτητικη ζωη μπορει να μην εζησες πολλα καλα κ κακα που εζησαν αλλοι αλλα κ συ ειχες τα δικα σου...!!!

__cat__ said...

einai oti ligotero se sxesi me to poso omorfa perasa!! oloi exoume zisei kala kai kaka pou den mporoun na sygkrithoun me tis sxetikes empeiries twn allwn apla antikeimenika kapoies katastaseis prosferoun alla viwmata...
anyway, back to athens, back to real life!!

elen said...

wraia pou ta lete edw mesa...... dld fugame apo to flickr twra epexe metafora..wraia den exw provlhma tha ekthetume loipon edw tis apopseis mas........ E re de pate kala !