THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

October 28, 2007

Ξημερώματα Κυριακής....




Κάποτε πίστευα πως η Κυριακή είναι η χειρότερή μου μέρα, μέχρι που ήρθαν τα φοιτητικά μου χρόνια και λάτρεψα την Κυριακή..... Κι ας είναι ξημερώματα, εγώ είμαι εδώ και ας φαίνεται να είναι όλο αυτό παραίσθηση... Κι ακόμη κι αν όλα τα όνειρά σου φαίνεται να απομακρύνονται, εσύ στέκεσαι δυνατός και περιμένεις τα επόμενα, σε κάθε γωνιά της ζωής σου, ξέρεις ότι μπορείς να πραγματοποιήσεις κάποιο άλλο όνειρο, κι ας χάθηκε αυτό που λαχταρούσες να ζήσεις...... Πρέπει να σταθείς δυνατός και να αναταπεξέλθεις, άλλωστε λένε πως έχει κι ο καιρός γυρίσματα. Και κάπου εδώ αναρωτιέσαι αν όλα αυτά που λένε ισχύουν για να πάρεις δύναμη ή απλά τα είπε κάποιος αφελής ονειροπόλος. Κι όλα πλέον μοιάζουν ανόφελα και ανεξήγητα και απορείς γιατί νιώθεις ότι είσαι στο μηδέν, και η μόνη απάντηση είναι πως εσύ επέλεξες να βρίσκεσαι εδώ. Δυστυχώς ό,τι έρχεται στη ζωή είναι δική μας ευθύνη, καλώς ή κακώς... Και ακόμη και μια βραδιά γεμάτη αλκοόλ δε μπορεί να απαλύνει τη συνείδηση, που παλεύει με τη μοναχική ζωή σου... Σε ακολουθεί και διαγράφει παράλληλο δρόμο με σενα γιατί απλά έτσι είναι η ζωή σου και δεν αλλάζει. Γιατί ό,τι κι αν προσπαθείς να δικαιολογήσεις απλά δεν έχει νόημα γιατί απλά ΜΟΝΟΣ σου έφτασες ως εδώ... Όλα εμπειρίες και βιώματα μπορούν να παριστάνουν στη ποταπή ζωή σου.... Είναι πλέον Κυριακή πρωί, κι αν κέρδισα μια ώρα από τη ζωή μου , εγώ νιώθω ότι έχω χάσει χρόνια... Το θέμα είναι να ζεις και να συμφιλιωθείς με τον ευατό σου και να σταματήσεις να τον κατηγορείς συνεχώς για τη ρουτίνα που νομίζεις ότι σου προσφέρει... Όπως κάθε Κυριακή, θα ξημερώσει και θα χαθώ μέσα στις αναμνήσεις, που μοιάζουν τόσο ανιαρές.. Κι όμως κάτι ήταν στη ζωή μας. Μακάρι αυτή η εβδομάδα να προσθέσει κάτι παραπάνω στην καθημερινότητα, η οποία ήδη νιώθω οτι πολύ νωρίς με κουράζει... Κάτι άλλο ίσως μας καλεί πλέον και εμείς φοβόμαστε να το αντιμετωπίσουμε, πορότι όμως δεν είναι αργά γιατί όλα είναι κοντά και μακριά μας, αρκεί να τα εντοπίσουμε και να τα αποκτήσουμε... Όμως νιώθω ότι κοντά στο ξημέρωμα τελειώνει το αποψινό μου ντελίριο και θα πρέπει να κοιμηθώ και να ξυπνήσω ελπίζοντας για μια νέα εβδομάδα με καλύτερα πράγματα... Καλημέρα σε όλους και λυπάμαι αν σας κούρασα....

5 from you:

elen said...

KATErinaki aman me melagxwlhses prwi prwi....den eisai monh su paidi mu exeis emas....to xexases!!!.>k gw loipon gia na parateinw tis foititkes mas kyriakes apofasisa na katsw allo ena 6mhno,,,,gia na erxesai k na ta spame......ase pou den ginetai na teleiwsw pio grhgora apo sena...
stelnw ta filia mu
apo thn omorfh kavala!!!
miss u!!!

dio.. said...

"..τα ονειρα σου φαινεται να απομακρυνονται..χαθηκε αυτο που λαχταρουσες να ζησεις..νιωθεις οτι εισαι στο μηδεν..μοναχικη ζωη σου..ποταπη ζωη σου..νιωθω οτι εχω χασει χρονια..πολυ νωρις με κουραζει..λυπαμαι αν σας κουρασα..!"
τελικα το αλκοολ δεν σκοτωνει απλα οταν οδηγεις,αλλα σε κανει να νιωθεις κ 56 χρονων χωρις μελλον,με σκατενιο παρελθον κ μηδενικο παρον..
αλλα το θεμα ειναι πως δεν φταιει μονο το αλκοολ που δεν ηταν κ τοσο πολυ χθες,αλλα το ανικανοποιητο εγω μας..
δεν μιλαω μονο για σενα αλλα ολα αυτα που διαβασα σαυτο το "αποψινο σου ντελιριο" πολλες φορες τα νιωθουμε ολοι μας..
κ το κακο ειναι πως ερχονται κ χριστουγεννα κ εκει ειναι που τετοια συναισθηματα ξεπηδουν απο μεσα μας..
αν οχι απο ολους τουλαχιστον απο καποιους..

Kyberos said...

Ολο αυτο που διαβασα δεν θα μπορουσε παρα να με παρακινησει και να σου αφιερωσω το παρακατω τραγουδι!!!
Όταν αγγίξεις την κορυφή και τσιρίξεις
και έχεις την τύχη με το μέρος σου
κρατάς την πορεία και φτάνεις στα όρια

Μα όταν γλιτώσεις από το βάρος μιας πτώσης
και δεν μπορείς να σηκωθείς
τότε δεν βλέπω να έχεις πολλά περιθώρια

Φτάσε στον πάτο
εκεί που δεν υπάρχει πιο κάτω
και βρες την ευτυχία κρυμμένη
κομμένη και ραμμένη για σένα
που κλαις σε κάθε πτώση
ισχύς εν τη ενώσει ψυχή μου
και έλα μαζί μου στον πάτο

Όταν παλέψεις και όλη τη γνώση μαζέψεις
και ετοιμαστείς να απογειωθείς
καιρός να μάθεις τι κάνουν τα ώριμα φρούτα

Φόρα το κράνος πάρε ανάσα και θάρρος
και αντί προς τα πάνω να κοιτάς
κλείσε τη μύτη σου φτάσε στην άκρη και βούτα

Φτάσε στον πάτο
εκεί που δεν υπάρχει πιο κάτω
και βρες την ευτυχία κρυμμένη
κομμένη και ραμμένη για σένα
που κλαις σε κάθε πτώση
ισχύς εν τη ενώσει ψυχή μου
και έλα μαζί μου στον πάτο

Φτάσε στον πάτο
εκεί που δεν υπάρχει πιο κάτω
και βρες την ευτυχία κρυμμένη
κομμένη και ραμμένη για σένα
που κλαις σε κάθε πτώση
ισχύς εν τη ενώσει ψυχή μου
και έλα μαζί μου
στον πάτο
εκεί που δεν υπάρχει πιο κάτω
και βρες την ευτυχία κρυμμένη
κομμένη και ραμμένη για σένα
και έλα μαζί μου
στον πάτο

__cat__ said...

...apla einai kapoies stigmes pou oloi niwthume poly perierga kai poly eyalwtoi... den exei na kanei me to "anikanopoito egw mas", ayto akougetai poly egwkentriko. To thema einai oti polu apla mporei na apogoiteyeis kai kai na pligwtheis apo katastaseis, xwris ayto na paristanei kati egwistiko. Anyway polu swsti epilogi tou kyberou kai sigura etsi einai o monos tropos na ksefygeis kai na kseperaseis oti se exei riksei...

ps: na eisai siguri elen oti exoume na zisoume akomi megales stigmes ekei panw. miss u 2!!!

Anonymous said...

phifosofos cat...me taxidepses kanonika. nomizw pws merikes fores o kosmos einai poly mikros gia na mas xwresei. h anazhthsh k anakalypsh tou ka8eti neou omws, nomizw pws einai kati mesa sth fysh tou an8rwpou kai kati pou tou dinei mia nota xaras. san alh8inh cat loipon, skarfalwse sta kerammydia k des pera apo to spiti tou geitona. pera apo o,tidhpote mporeis na fantasteis...kapoia stigmh 8 antikryseis thn omorfia k twn asteriwn....kati xerw san stardust...................