Live to travel !!

Πριν μπει το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Νοεμβρίου, αναπολώ το προηγούμενο, που βρέθηκα στο κέντρο της Αιτωλοακαρνανίας, περνώντας από τη ορεινή Ναυπακτία, την Άμφισσα αλλά και την Αράχωβα. Ένα πολύ όμορφο ταξίδι σε χειμωνιάτικο background με χωριάτικες πινελιές.
Έμεινα σε ένα γραφικότατο χωριουδάκι, λεγόμενο Κονιάκος, που είναι σε 1100 μέτρα υψόμετρο, με τη βροχή και την ομίχλη να μονοπωλούν την ατμόσφαιρα και τον ποταμό Μόρνο να το αγκαλιάζει σε απόσταση αναπνοής. Η ομορφιά του να ταξιδεύεις με το αμάξι και να απολαμβάνεις μια υπέροχη διαδρομή, στο πλαίσιο αυτών των 3 ημερών, σε όλο της το μεγαλείο. Απλά συνειδητοποιείς ότι είναι τόσο μοναδικό το κάθε μέρος σε αυτή τη χώρα, έτοιμο να το εξερευνήσεις και να το αγαπήσεις, που σε κάνει να θέλεις να είσαι απλά ένας μόνιμος ταξιδιώτης. Ένα αναμμένο τζάκι, πολύ κρύο, ζεστά ρούχα, ένα χουχουλιάρικο σαλόνι με θέα τη Γκιώνα, καλή μουσικούλα και κρασάκι είναι η πιο πετυχημένη συνταγή για να σε γεμίσει... Μακριά από την φωτισμένη Αθήνα, την κίνηση, το πολυβόητο παρκάρισμα και το ατελείωτο ξενύχτι. Και συνειδητοποιείς ότι απλά δε σου λείπει ούτε για μια στιγμή τίποτα που να έχει να κάνει με την πόλη αυτές τις λίγες μέρες, ούτε το κίνητο σου που δεν έχει χτυπήσει... γιατί πολύ απλά δεν έχει σήμα εκεί που είσαι.
Όσο κουρασμένη κι αν ήμουν, δε δίστασα να περπατήσω το βράδυ, μετά από το φαϊ στη μοναδική ταβερνούλα του χωριού που είναι ανοιχτή μόνο το ΣΚ, σε όλο το χωριό... που το μόνο φως ήταν ένας φακός που είχαμε για οδηγό. Πρωταγωνιστής σε τέτοια μέρη ... η ΦΥΣΗ και οι λίγοι μόνιμοι κάτοικοι, οι οποίοι όμως είναι τόσο φιλόξενοι, που νιώθεις ότι σε ξέρουν χρόνια ή ότι λαχταρούσαν να έρθεις στον τόπο τους...
...Σαν επισκέπτης που σέβεται τον εαυτό του, επισκέφτηκα και έκανα πεζοπορία κατά μήκος του ποταμού Μόρνου, αφού βέβαια κατεβηκα το βουνό κάνοντας συχνά στάσεις λόγω των αγελάδων, των προβάτων και των σκύλων που φαίνεται να έχουν δικαιώματα στον τόπο τους !!! Μία εκπληκτική ημέρα σε ένα υπέροχο τοπίο με το νερό και τη βλάστηση να συνδυάζονται με καλλιτεχνικό τρόπο. Υπέροχες εικόνες, καθαρός αέρας και εμείς στη μέση του πουθενά να νιώθουμε μικροί εξερευνητές.
Βέβαια αντιμετωπίσαμε άγριες καιρικές συνθηκες στο δρόμο του γυρισμού, προσθέτοντας άλλη μια εμπειρία για μένα, καθώς αναγκάστηκα να ακινητοποιηθώ στο χάος της ομίχλης πάνω σε μια πλευρά του βουνού μην έχωντας φώτα να συνεχίσω.... Φυσικά δεν πτοηθήκαμε και περιμέναμε βγάζοντας φωτογραφίες ενώ έβρεχε..!!
Μια στάση στη βροχερή Αράχωβα για φαγητό και καφέ ...και κάπου εκεί δυστυχώς συνειδητοποιούμε ότι η εκδρομή μας έφτανε στο τέλος της... Παρ΄όλα αυτά δεν μελαγχολούμε(πολύ !!) και περιμένουμε για την επόμενη εξόρμηση !!!

Θα μπορούσα να κάνω ταξίδια σε όλη μου τη ζωή από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο... Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για να ανοίξεις τους ορίζοντες σου και να μάθεις πράγματα...

...Ευτυχώς όμως ο Δεκέμβρης πλησιάζει κι εγώ πλησιάζω στο Λονδίνο !!!!!! ))))))