Happy New ...ME!!!!

Ε ναι λοιπόν.....ακόμη μία Πρωτοχρονιά μας προσπέρασε τόσο εμάς, όσο και λίγα ακόμη δισεκατομμύρια ανθρώπων... Οι γιορτινές μέρες έφτασαν στην κορύφωσή τους και το ντελίριο των Χριστουγέννων κάπου εδώ αρχίζει να υποχωρεί, ώσπου σύντομα θα επιστρέψουμε όλοι στους καθημερινούς και γνωστούς ρυθμούς μας, χωρίς αυτό το χαζό χαμόγελο, συνειδητοποιώντας ένα πλήθος όχι και τόσο ευχάριστων καταστάσεων...
...όπως το πώς εκτοξεύτηκε η πιστωτική , πως εξαφανίστηκε το ΔΩΡΟ, το πόσο κίνηση αντιμετώπισες την πρωτοχρονιά και διάφορα άλλα τέτοια "μαγικά" και μυστηριώδη ερωτήματα.. Αλλά όχι όχι...ίσως δε θα έπρεπε να γκρινιάζω...αλλά μόλις διανύω την 4η μέρα μέσα στο σπίτι καθώς όλοι οι υπόλοιποι πιθανότατα δεν θα έχουν ξυπνήσει από τα βραδινά γλέντια.. Δεν ξέρω πως να πάρω συμβολικά την πρώτη επαφή μου με το 2008... ότι με βρήκε ο νέος χρόνος ξαπλωμένη και άρρωστη στο κρεβάτι...ή ότι είμαι ξύπνια από το πρωί εμφανώς καλύτερα και φρέσκια όσο οι άλλοι κοιμούνται ακόμα..?Όλα είναι σχετικά, ίσως είναι και μια αντιστοιχία του χρόνου που φεύγει ταλαιπωρημένος και κουρασμένος και του νέου ολόφρεσκου που μόλις ήρθε!
Μπορώ να πω ότι πέρασα πολύ πολύ όμορφα αυτές τις μέρες (αν εξαιρέσουμε τις τελευταίες 4 μέρες όπως προείπα)... κι αυτό όχι επειδή ήρθαν τα Χριστούγεννα αλλά επειδή έχουν επιστρέψει όλοι οι φίλοι που σπουδάζουν μακριά και γενικότερα όλα τα μαγαζιά είναι γεμάτα και όλοι έχουν διάθεση γιατί πήραν ή έδωσαν δώρα ή επειδή γιορτάζουν αυτό το μήνα. Δεν ξέρω αν είναι όλα αυτά ανεξάρτητα από τα Χριστούγεννα, προσπαθώ πλέον να απαγκιστρωθώ από αυτή τη θεωρία...και την όλη ιδέα του πνεύματος των Χριστουγέννων.. Μπορούμε όμως, κι ακόμη κι αν μπορούμε...θέλουμε? Όλα γύρω από την ανασφάλεια και την ανάγκη του ανθρώπου για επιβεβαιώση των γύρω του είναι.. Σίγουρα έτσι εξηγούνται και τα δώρα και το κλίμα και οι στολισμοί και οι οικογενειακές καταστάσεις και τα ατελείωτα τραπέζια με φαγητά.... Έτσι εξηγείται, αλλά μήπως όντως το χρειαζόμαστε όλοι αυτό... Ωστόσο, εγώ δεν βγήκα χθες(οοοοοοοοοοοο), δεν έπαιξα χαρτιά, αλλά αντιθέτως έκαστα μέσα, άρρωστη και πάλι νιώθω αρκετά φυσιολογικός άνθρωπος, με χέρια και με πόδια που θα βγει σήμερα υπό πιο ανθρώπινων συγκυριών... Απλά όσο πιο έντονα ανυπομονούμε και ζούμε αυτές τις μέρες , τόσο πιο μελαγχολικά και απότομα συνερχόμαστε στην καθημερινότητά μας, μετά την 1η του Γενάρη.. Αλλά από την άλλη, μήπως όλοι το χρειαζόμαστε αυτό, απλά για να νιώθουμε πιο ανθρώπινοι, πιο αγαπητοί, πιο ενδιαφέροντες, πιο δημοφιλείς.. Είναι όπως και τα γενέθλια...θέλουμε που και που να νιώθουμε πιο ξεχωριστοί, πιο όμορφοι.. Κάτι τέτοιο μάλλο γίνεται και με τα Χριστούγεννα...είναι προσωπική υπόθεση που απλά δεν πρέπει να μας επηρεάζει αλλά και να μας κάνει μια φορά το χρόνο να κοιτάξουμε μέσα μας και να δούμε πως τα πήγαμε και αν πρέπει να αλλάξουμε ίσως λίγο ρότα.... Κι εγώ γι΄αυτό ευγνωμονώ αυτή την εποχή...όσο κι αν γκρινιάζω, όσο κι αν κάποτε νόμιζα πως έφερναν ευτυχία...γιατί αλλάζω ρότα... New era..new mood...

...Καλά να περνάτε όλοι και να ζείτε κάθε καινούργιο μήνα αυτού του χρόνου..τα δικά σας Χριστούγεννα και να έχετε πάντα μέσα σας το δικό σας μοναδικό και μαγικό πνεύμα να σας οδηγεί....

ΚΑΛΗΜΕΡΑ 2008